Το πλαστικό είναι αναμφισβήτητα μια από τις πιο διαδεδομένες ουσίες στη σύγχρονη ζωή, λόγω των σταθερών φυσικών και χημικών ιδιοτήτων του. Βρίσκει ευρεία εφαρμογή στη συσκευασία, την εστίαση, τις οικιακές συσκευές, τη γεωργία και διάφορες άλλες βιομηχανίες.
Κατά την ανίχνευση της ιστορίας της εξέλιξης του πλαστικού, οι πλαστικές σακούλες παίζουν καθοριστικό ρόλο. Το 1965, η σουηδική εταιρεία Celloplast κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και εισήγαγε στην αγορά πλαστικές σακούλες από πολυαιθυλένιο, κερδίζοντας γρήγορα δημοτικότητα στην Ευρώπη και αντικαθιστώντας τις χάρτινες και υφασμάτινες σακούλες.
Σύμφωνα με στοιχεία από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, μέσα σε διάστημα μικρότερο των 15 ετών, έως το 1979, οι πλαστικές σακούλες είχαν καταλάβει το εντυπωσιακό 80% του μεριδίου της ευρωπαϊκής αγοράς σακουλών. Στη συνέχεια, διεκδίκησαν γρήγορα την κυριαρχία τους στην παγκόσμια αγορά αποσκευών. Μέχρι το τέλος του 2020, η παγκόσμια αγοραία αξία των πλαστικών σακουλών ξεπέρασε τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Grand View Research.
Ωστόσο, παράλληλα με την ευρεία χρήση των πλαστικών σακουλών, άρχισαν να εμφανίζονται σε μεγάλη κλίμακα περιβαλλοντικές ανησυχίες. Το 1997, ανακαλύφθηκε το Pacific Garbage Patch, που αποτελείται κυρίως από πλαστικά απόβλητα που πετάχτηκαν στον ωκεανό, συμπεριλαμβανομένων πλαστικών μπουκαλιών και σακουλών.
Αντίστοιχα με την αγοραία αξία των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το απόθεμα πλαστικών απορριμμάτων στον ωκεανό ανήλθε στους 150 εκατομμύρια τόνους μέχρι το τέλος του 2020 και θα αυξηθεί κατά 11 εκατομμύρια τόνους ετησίως στη συνέχεια.
Ωστόσο, τα παραδοσιακά πλαστικά, λόγω της ευρείας χρήσης και των ευνοϊκών φυσικών και χημικών ιδιοτήτων τους για πολλές εφαρμογές, σε συνδυασμό με την παραγωγική ικανότητα και τα πλεονεκτήματα κόστους, αποδεικνύονται δύσκολο να αντικατασταθούν εύκολα.
Ως εκ τούτου, οι βιοδιασπώμενες πλαστικές σακούλες διαθέτουν βασικές φυσικές και χημικές ιδιότητες παρόμοιες με τα παραδοσιακά πλαστικά, επιτρέποντας την εφαρμογή τους στα περισσότερα υπάρχοντα σενάρια χρήσης πλαστικών. Επιπλέον, υποβαθμίζονται γρήγορα υπό φυσικές συνθήκες, μειώνοντας τη ρύπανση. Κατά συνέπεια, οι βιοδιασπώμενες πλαστικές σακούλες μπορούν να θεωρηθούν ως η βέλτιστη λύση επί του παρόντος.
Ωστόσο, η μετάβαση από το παλιό στο νέο είναι συχνά μια αξιοσημείωτη διαδικασία, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνει την αντικατάσταση των παγιωμένων παραδοσιακών πλαστικών, τα οποία κυριαρχούν σε πολλές βιομηχανίες. Οι επενδυτές που δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτήν την αγορά μπορεί να έχουν αμφιβολίες σχετικά με τη σκοπιμότητα των βιοαποδομήσιμων πλαστικών.
Η εμφάνιση και η ανάπτυξη της έννοιας της προστασίας του περιβάλλοντος πηγάζει από την ανάγκη αντιμετώπισης και μετριασμού της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Οι μεγάλες βιομηχανίες έχουν αρχίσει να υιοθετούν την έννοια της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και η βιομηχανία πλαστικών σακουλών δεν αποτελεί εξαίρεση.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουν-28-2023
